Verslag weekend Chimay 19-22 april 2019
---- | terug | ----

vrijdag 19 april 2019

Bij aankomst op de locatie werd meteen duidelijk waarom vanoudsher
het stadje Chimay bekend staat als een “trefpunt voor motards”.
Want velen, waaronder ikzelf, wisten niet dat hier sinds 1926 een auto/moto circuit bestaat
waar nog steeds wedstrijden plaatsvinden, met een heuse paddock en een piste van 4,5 km.
Net de plaats waar we heel rustig het week-end kunnen doorbrengen.
Een eerste avondwandeling bracht ons meteen in het oude centrum van de stad,
waar we direct zagen dat we er welkom waren: ze hadden er zowaar een kermis voor ons opgezet!


zaterdag 20 april 2019

De volgende morgen, na de verwelkoming door de inrichters, vertrokken we opnieuw naar het centrum.
De gids met dienst kon ons heel wat vertellen omtrent het ontstaan en de ontwikkeling van deze stad “in de hiel van Henegouwen” We ontdekten nog een oude vestingstoren uit de Middeleeuwen,
maar de Collegiale Kerk(=kerk met een college van kanunniken, ook Kapittelkerk genoemd)
en het kasteel van de Prinsen van Chimay zijn volop de publiekstrekkers van een regio met een groots verleden.
Morgen zullen we ook leren dat het bier van Chimay een belangrijke publiekstrekker geworden is.
Chimay is de kern van een heel groot bebost gebied (50 %)
en telt samen met de 14 deelgemeenten net geen 10.000 inwoners.

Na de middag vertrekken we naar de abdij van Scourmont om de derde publiekstrekker te onderzoeken.
De fietstocht erheen is voor de niet-elektrische fietser toch een uitdagertje, chapeau voor deze kuiten!
Om een revival van de streek te forceren schonk Prince Joseph de Chimay (morgen gaan we hem bezoeken!)
in de helft van de negentiende eeuw een groot stuk grond aan de monniken van St. Sixtus(Westvleteren),
om er een trappistenabdij op te richten en de gronden te ontginnen.
Zeventien monniken uit Westvleteren trokken er een abdij op en installeerden er een brouwerij en een kaasmakerij,
onder het motto “ora et labora”.
De geschiedenis en de vele relieken konden we in het museum Chimay Expérience bezichtigen.

Na natuurlijk een biertje geproefd te hebben, vertrekken we naar de abdij in Forges.
Een sobere plaats waar de monniken nog dagelijks samenkomen voor de getijdengebeden
(metten, lauden, priemen, tertsen, sexten, nonen, vespers en completen).
Gelovigen mogen de gebedsdiensten volgen, wij kwamen net op tijd voor de nonen.
Er wachtte ons een rustige en gezellige avond op de parking


zondag 21 april 2019

We starten de ochtend met de traditionele “bakker aan motorhome”.
We hadden al "lang-orig gedierte" gespot in het open veld,
maar paashaas Eddy was ons op Paasmorgen niet vergeten en vergastte ons met een smaakvolle copy van zichzelf!
Het vervolg was een gezellige aperitief aan de motorhomes.

Na de middag was het terug fietsen geblazen naar Rance.
Rance genoot vroeger wereldfaam omwille van het rode marmer dat er ontgonnen werd.
Het rancemarmer werd bijvoorbeeld gebruikt voor de zuilen in de spiegelzaal van het kasteel van Versailles.
Ook het station van Antwerpen is opgetrokken met deze marmer.
Tegenwoordig is er geen ontginning meer.
In 1979 werd als herinnering hieraan in het oud-gemeentehuis het marmermuseum geopend.
We konden er kennis maken met werktuigen en werkmethodes van deze vervlogen industriële periode.

De avond bracht ons naar de gezellige bovenzaal van de Brasserie du Casino,
waar we samen van een etentje genoten.
We proefden er onder andere de plaatselijke specialiteit “escavêche” die we rijkelijk met Chimay overgoten.


maandag 22 april 2019

Op Paasmaandag wendden we ons nogmaals tot ver-vervlogen tijden, maar die nog altijd actueel zijn.
Het bezoek aan het Kasteel van Chimay leerde ons dat de voorgeschiedenis vele eeuwen oud is,
maar nog steeds bewoond wordt door de Prinsen van Chimay.
Duizend jaar geleden stond reeds een donjon op een rotsplateau met uitzicht op de rivier Eau Blanche.
Vele belegeringen, verwoestingen, branden en heropbouwingen later,
is het de hoofdzetel geworden van een adellijk Frans geslacht De Riquet de Caraman.
(Sinds 1804) Een zeer interessant bezoek, ook mooie zalen en zelfs levensechte Princessen.
Heel merkwaardig is de Ridderzaal met de leien vloer en de kleine theaterzaal die uitgehouwen is in het rotsplateau.
De bewoners zijn muziekliefhebbers en houden nog regelmatig concerten voor vrienden en intimi.
In het theaterzaaltje krijgen we een evocatie van het kasteel en zijn bewoners en geschiedenis.

Na dit bezoek dienen we ons week-end af te sluiten,
maar niet zonder onze oprechte dank aan
Antoon, Bea , Eddy en Lydie.
Het was een heerlijk week-end.

Frans en Greta.

---- | naar boven | ----
deze pagina werd laatst aangepast op: 06.05.19 - Minimum 800x600 beeldschermresolutie